Każda osoba podpisująca umowę o pracę zgadza się na wykonywanie określonych obowiązków, na określonych warunkach. Oznacza to, że pracodawca ma prawo do nadzoru wykonywanych czynności oraz do kontroli wykonanej pracy. Przedsiębiorca zatrudniający ludzi może na bieżąco przekazywać swoje instrukcje i zalecenia, które pracownicy mają obowiązek wykonać.

Jeżeli osoba zatrudniona pomimo zaleceń i instrukcji przełożonego, nie wykonuje swojej pracy w należny sposób, to pracodawca ma prawo zareagować w odpowiedni sposób. Dyscyplinowanie pracownika powinno odbywać się przy pomocy kary porządkowej, w której skład wchodzą nagany, kary pieniężne i kary upomnienia. Odpowiednikiem kary może być również nieprzydzielenie okresowej premii bądź nagrody. Ostateczność to dyscyplinarne zwolnienie pracownika z pracy.

Kara upomnienia lub nagany to narzędzie, po które szef sięga, kiedy pracownik nie stosuję się do ustalonego regulaminu pracy, zasad BHP, przepisów PPOŻ, a także przyjętego sposobu rozliczania obecności w pracy. Obowiązujące zasady prawne nie określają kolejności nakładania kar porządkowych, jednak w praktyce zakładowej stosuję się karę upomnienia jako lżejszą niż naganę.

Kara pieniężna to specyficzny rodzaj kary, który przedsiębiorca może nałożyć na pracownika, gdy ten stawi się w zakładzie pracy w stanie nietrzeźwości lub będzie spożywał alkohol w czasie wykonywania swoich obowiązków, opuści miejsce pracy bez wyraźnego poinformowania albo nie przestrzega przepisów BHP lub PPOŻ.

Polskie prawo nie przewiduje również, jaką liczbę kar ma nałożyć pracodawca na pracownika przed zwolnieniem.