Przepisy dotyczące podmiotowego zwolnienia z podatku VAT znajdziemy w pierwszym ustępie 113 rozdział€ ustawy o podatku VAT. Te szczególne procedury przewidują zwolnienie obciążenia podatkowego od sprzedaży, jeśli jej wartość w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200 000,00 PLN netto.

Pamiętać należy, iż do tej wartości nie wliczamy odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku (o usługach tych mówi artykuł 43 ustawy o podatku VAT, ustęp 1, punkty 7, 12 i 38–41).

Usługi ubezpieczeniowe, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, sprzedaż wysyłkowa z terytorium oraz na terytorium kraju.

Podobnie wygląda sprawa usług ubezpieczeniowych, jeśli nie mają one charakteru transakcji pomocniczych. Ta sprzedaż wyłączona jest z kwoty zwolnienia.

Jest również grupa przedsiębiorców, których ustawodawca wyłączył z grona objętych zwolniona kwotą. I tak podatnicy zajmujący się między innymi sprzedażą metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, towarów objętych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej, wyrobów tytoniowych, budynków lub budowli wymienionych w artykule 43, terenów budowlanych i nowych środków transportu.

Usługodawcy wyłączeni z grupy podmiotów nieobjętych zwolnieniem od podatku VAT, również określeni są przez tę ustawę. I tak przedsiębiorcy świadczący usługi prawnicze, doradcze lub jubilerskie muszą liczyć się z pełnym opodatkowaniem.

Przedsiębiorca, który nie posiada siedziby działalności na terenie kraju, również nie jest objęty zwolnieniem podatkowym.

Jeżeli wartość sprzedaży, o której mówi ustawa, przekroczy określoną wartość, przedsiębiorca traci prawo do zwolnienia od momentu czynności, przez którą przekroczył ustaloną przez ustawodawcę kwotę.

Przedsiębiorca, który utracił prawo do zwolnienia, może ubiegać się o jego ponowne przyznanie. Może to nastąpić nie wcześniej, niż po upływie roku od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia z VAT.

Podstawa prawna: http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20040540535/U/D20040535Lj.pdf