Dzień częściowo przepracowany, a świadczenie chorobowe

Zdarzają się sytuacje, kiedy pracownik potrzebuje skorzystać z pomocy lekarza w trakcie dnia pracy. Przepracowawszy kilka godzin zwalnia się i udaje się do placówki medycznej, a finalnie dostaje zwolnienie lekarskie. Jak pracodawca powinien rozliczyć ten dzień względem zasiłku chorobowego? Według aktualnych przepisów, zwolnienie lekarskie wystawiane jest na cały dzień pracy – nie ma możliwości wystawienia zwolnienia na przykład na pozostałe kilka godzin z dnia, w którym pracownik się rozchorował. Najważniejszą kwestią regulującą sprawę wynagrodzenia jest informacja, czy pracodawca wypłacił pracownikowi pełne wynagrodzenie za ten konkretny dzień, czy tylko za ilość przepracowanych godzin.

Świadczenie chorobowe jest zawsze za pełny dzień pracy. W związku z tym, jeśli pracodawca zapłacił za cały dzień pracy, w którym z przyczyn zdrowotnych, pracownik musiał przerwać wykonywanie obowiązków i uzyskał zwolnienie lekarskie – świadczenie chorobowe będzie należne od kolejnego dnia zwolnienia.

Jeśli natomiast pracodawca wynagrodził pracownika tylko za faktycznie przepracowane godziny, świadczenie będzie obejmowało również pierwszy dzień zwolnienia chorobowego.

Podstawa prawna – Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 1368 z dnia 12.07.2017)
http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20170001368/U/D20171368Lj.pdf


Mini słowniczek

Zasiłek chorobowy – jest to świadczenie, które przysługuje każdej osobie podlegającej ubezpieczeniu chorobowemu. Obowiązkowe prawo do zasiłku chorobowego nabywa się po trzydziestu dniach nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Dobrowolne prawo nabywa się po 90 dniach ubezpieczenia chorobowego.

Wynagrodzenie chorobowe – jest to świadczenie przysługujące pracownikowi na czas niezdolności do pracy, który łącznie w ciągu roku kalendarzowego nie przekracza 33 dni (lub 14 dla osób powyżej 50 roku życia). Środki te wypłacane są z funduszy pracodawcy, co reguluje 92 art. Kodeksu Pracy.